Brenda Spiegelt

Columns

Scheldwoord

Die gast is zo’n mongool ”. Bij het verlatenvan het campingzwembad lopen twee meisjes gehuld in bikini’s, op zo’n leeftijd dat alles nog prachtig staat en er nergens iets uit of overheen lubbert zeg maar, langs mij en mijn dochter. Een van de twee spreekt deze zin uit, tegen de ander, terwijl ze om voor mij volstrekt duistere redenen op blote voeten in het hoekige grint stappen dat de oprijlaan naar het zwembad bekleed. Op blote voeten lopen kan in mijn beleving alleen op een maagdelijk wit strand met palmbomen, waar men niet alle ellende heeft weggefotoshopt voor die ene prachtige tijdschrift-foto met slippertjes van € 180 nonchalant net op het hoekje. En dus niet in een land waar ze dol zijn op schelpenpaden, blokkerig grind en zwart stroperig asfalt.

Degene aan wie het ‘mongool’ gericht is, is in geen velden of wegen te bekennen. Daarom vermoed ik dat het hier niet bedoeld is om uitleg te geven over het feit dat het meisje iemand kent met het syndroom van Down. Ook de passief-agressieve manier waarop het gezegd werd lijkt hierop te duiden. Hier werd het woord ‘mongool’ overduidelijk gedoeld om degene die ermee werd aangeduid als dom en achterlijk weg te zetten. Niet omdat die persoon in kwestie dat echt is, maar naar mijn inschatting omdat dit meisje op niet verholen wijze probeerde duidelijk te maken dat ze de betreffende ‘gast’ verre van aangenaam gezelschap vond.

En zoals dat gaat onder tienermeiden, de meningen moet je dan even met elkaar delen en het helpt als je dan kunt putten uit een arsenaal stevige scheldwoorden. En dan maakt het niet uit of die scheldwoorden ook maar iets met de werkelijkheid te maken hebben. Nou heb ik dat woord sowieso altijd al een beetje raar gevonden als scheldwoord. Maar het schijnt tegenwoordig mode te zijn om elkaar allerlei ziektes en geestestoestanden toe te wensen, om daarmee de eigen superioriteit te kunnen aantonen.

Pasgeleden heb ik een zeer lezenswaardig boek over de Middeleeuwen in Europa gelezen. Daarin wordt ‘de Mongool’ geportretteerd als een zeer dappere krijger. De mongolen blijken als bevolkingsgroep een flinke periode in staat te zijn om grote delen van Midden-Azië en Oost-Europa onder hun militaire hoede te krijgen. Ze doen dit op een zeer efficiënte, maar tevens bloederig gewelddadige manier, die ook buiten hun gebied gevreesd werd. Hele steden worden platgebrand, stammen vernietigd en rijkdommen weggevoerd. Tegelijk blijkt dit volk een zeer tolerante houding te hebben ten opzichte van andere geloven en culturen. Wat maakt dat volken binnen hun grenzen redelijk hun eigen gang konden gaan. Wat tot weinig gedoe leidt, waardoor de focus van het leger volledig op expansie komt te liggen. Kortom: allerminst dom en achterlijk, maar inderdaad geen aangenaam gezelschap als je ze tegen je had. Gelukkig valt ook dit enorme rijk uiteindelijk uiteen door interne twisten, anders waren we nu allemaal China geweest.

Ik kijk de meisje na, die scheldend op het grind, voorzichtig doorstappen naar het zwembad. Ik vrees dat ze zich op geen enkele manier bewust zijn van de historische lading die ze zojuist hebben gegeven aan de ‘gehate gast’. Ik hoop van harte dat hij het woord ‘mongool’ niet waard is. Ons werelddeel heeft het al zwaar genoeg.

Augustus 2022