Ontspullen
Als je jezelf (en je lezer) beloofd om op zoek te gaan naar waar je aan vast zit. Welke offers je misschien moet brengen om los te komen van banden die je het zicht op God ontnemen, dan gebeurt er iets geks.
Ik ben de hele tijd bij alles wat ik doe, mezelf aan het afvragen: zou ik zonder ‘dit’ kunnen? Zo vroeg ik me af of ik zonder telefoon zou kunnen. Of zonder een goedgevulde koelkast. Of zonder prachtige vazen met bloemen. Wat als ik inderdaad, zoals de berichten ons voorspiegelen, straks minder eten heb omdat er te weinig graan is? Zou ik zonder auto kunnen?
Ik geef onmiddellijk toe dat dit natuurlijk vooralsnog een beetje theorie blijft. Echt zonder al die dingen heb ik nog nooit gedaan. Ja, vroeger, toen de mobiele telefoon nog niet bestond (zo oud ben ik idd). Of een keer een dag niet eten als actie voor arme kinderen ver weg (voor de kenners: Zip your lip).
Toch merk ik dat het iets louterends heeft. Mezelf eens twee weken (ja, vorige week was de week op voordat er een column was), dit bij allerlei spullen en activiteiten om me heen af te vragen. Het lijkt wel alsof ik er een beetje los van kom. Het wordt toch allemaal minder belangrijk. Een soort ontspullen in mijn hoofd.
Wat ik persoonlijk overigens verder een vrij vreemd concept vind. Waarom zou ik al die leuke spulletjes, mooie kaarsen, fijne kussens, prachtige boeken, gladde bakblikken en lastige puzzels wegdoen? Juist niet, ik ben weer extra dankbaar voor die rijkdom die ik heb gekregen. Hoe ik daar ook gewoon van kan genieten. Maar het me ook oproept om ervan te delen.
Sommige van die spullen worden straks weer bittere noodzaak. Ik kan er warm in wegkruipen als het gas straks op is. Dus ik bewaar mijn moestuinspullen, die BBQ op kooltjes en die zaklamp.
Hoewel? Het ‘geef ons heden ons daaglijks brood’ komt in mij op. Verwacht ik het dagelijks echt zo van God? Geloof ik echt dat Zijn Vaderhand er elke dag voor zorgt dat ik genoeg heb? Ja, dat gebed, dat zou ik niet kunnen missen. Wat heb ik dat hard nodig om op Hem gericht te blijven.
En verder? Ik zaai nog maar eens wat broccoli in denk ik. Voor de zekerheid…
Lieve groet
Brenda