Brenda Spiegelt

Columns

Ongeloof

In een week waarin het absolute dieptepunt een bombardement op een kinderziekenhuis was, voelt mijn zoektocht naar waar ik teveel aan vast zit ineens plat en nietszeggend. Mij resten slechts verbijstering, ongeloof. Zoals zoveel mensen woorden zoeken om uiting te geven aan dat intense gevoel van machteloosheid dat diep van binnen knaagt.

Juist hier kom ik mezelf weer tegen. Ik lees van alles, probeer duiding te geven aan wat er gebeurt. Soms haast verslaafd aan de nieuwsupdates van de NOS. Ik hoop in al die artikelen iets van zekerheid te vinden. Dat Poetin gek is. Dat het niet anders kan dan dat hij gaat verliezen. Dat het nog meevalt met de slachtoffers. Dat we eensgezind blijven. Driftig blijf ik zoeken naar lichtpuntjes. Om er maar voor te zorgen dat die totale onzekerheid over de afloop geen bezit van me neemt. Me niet helemaal overweldigd.

Totdat ik me realiseer dat dat toch iets is waar ik blijkbaar aan vastzit: leven, waarin ik graag zekerheid heb. Waarin ik denk te kunnen controleren hoeveel onzekerheid ik ongeveer kan hebben of durf toe te laten. Door eens iets geks te doen. Door een ander kapsel, een nieuwe bril, herinrichten van de woonkamer of misschien zelfs een nieuwe baan.

Het nieuws zuigen is een armoedige manier om te proberen controle terug te krijgen. De diepe angst dat er ook voor mij een dag kan komen dat ik alles wat ik heb moet loslaten en moet vluchten… Dat is te groot, ik durf dat niet echt te beseffen.

Ik weet dat God groter is dan die angst. Maar ik zie de scherven van mijn geloof op de grond liggen. Het zó in afhankelijkheid van God kunnen leven dat deze angst me niet meer raakt. Dat kan ik niet. Geloven dat God echt de ma cht heeft om in te grijpen in deze verschrikkelijke oorlog? Het lukt me niet.

Ik kan slechts knielen bij een Kruis en bidden: Heer, kom mij te hulp in mijn ongeloof!

Lieve groet,
Brenda

(PS: ik schrijf deze column op donderdagavond. Ik hoop van harte dat er niet tussen het moment van schrijven en verschijnen een nog dieper dieptepunt is ontstaan).

(PS2: een foto met een totaal dor beeld)