Etiquette
Op de radio wordt een gesprek gevoerd over etiquette tijdens Kerst. In de aanloop naar dè persconferentie, de totale lockdown is al uitgelekt, luister ik Radio1. De verslaggever vraagt: hoe leg je volgens de etiquette uit, dat je niet met teveel mensen wilt zijn? Of toch niet komt vanwege de lockdown? De etiquette-mevrouw begint enthousiast te vertellen: Kerst draait natuurlijk om gezelligheid, familie en ontmoeting.
Zonder echt antwoord te geven op de vraag, gaat ze moeiteloos uitleggen hoe je aan de kersttafel een beetje moet nadenken over de tafelschikking. Dat je mensen die snel discussie met elkaar voeren niet naast elkaar moet zetten. Hallo! Je mag straks maar een paar gasten ontvangen hoor! Met zo’n kleine tafel, wordt het toch lastig om mensen ver uit elkaar te zetten, zonder dat het meteen heel onbeleefd wordt.
En wat doe je dan: als er een ongemakkelijk onderwerp op tafel komt en je wilt het een beetje gezellig houden? Dan moet je die persoon even apart nemen en hem/haar vriendelijk vragen het onderwerp te laten rusten.
Eens kijken wat voor ongemakkelijke onderwerpen zou ik kunnen verzinnen? Klimaatcrisis? Wel of geen vlees eten? Wel of geen 2G? Wel of geen vaccinatie? Vliegschaamte? Het nieuwe oude kabinet? De wooncrisis? Vuurwerk?
Persoonlijk vind ik het dan wel erg lastig worden. Als je niet eens met elkaar kunt praten over de meest ontwrichtende zaken in deze tijd. Moet we dan maar net doen of alles pais en vree is?
Mijn gedachten dwalen een beetje af. Ik realiseer me dat ik het toch raar vind, dat veel mensen Kerst slechts associëren met gezelligheid en familie. Ja, dan wil je het niet over onderwerpen hebben die haaks staan op of schuren met je eigen bubbel. Daar past ook de komst van God als baby niet echt bij. Een Kind dat ons kwam redden. Een meer ‘aard-verschuivende’ boodschap is er bijna niet te verzinnen. Maar de etiquette schrijft voor dat je het daar niet over hebt aan de kersttafel.
Tegen een eeuwenoude etiquette in, hebben wij komende zaterdag geen Kerstdienst in de kerk. Ik vind dat heel verdrietig. Maar Gods kerstboodschap valt niet stil. Voor het 'ere zij God' was God niet afhankelijk van menselijke constructies. Dat geldt vandaag nog steeds. Met Zijn Liefde komt hij rechtstreeks je hart binnen, waar je ook bent.
Vanuit die hoop en liefde gaan wij in een lege kerk, en gevoelsmatig voor niemand, een bloemstuk voor Kerst maken. Omdat wij, in deze vreemde stille tijd, willen vasthouden aan de hoop die het kerstkind brengt. We bidden dat jullie iets voelen van de hoop die we willen overbrengen met dit bloemstuk.
We verwerken verschillende witte bloemen. En één grote witte bloem die Jezus presenteert. Waarom wit? Omdat de liturgische etiquette 'wit' voorschrijft voor Kerst. De kleuren van de vrede. En met deze etiquette kunnen we goed leven!
Een gezegende Kerst toegewenst!
December 2021